Budowa terminalu dla linii niskokosztowych i niższe opłaty za korzystanie z tego obiektu w stosunku do terminalu dla linii „tradycyjnych” jako pomoc publiczna?

Kwestia związków między regionalnymi portami lotniczymi a przewoźnikami, zwłaszcza tymi niskokosztowymi wielokrotnie pojawia się w kontekście zaangażowania zasobów publicznych w finansowanie infrastruktury lotniczej. Zasadniczy i często opisywany problem dotyczy sytuacji, gdzie port utrzymywany z pieniędzy podatników zmuszony jest podejmować kroki dla przyciągnięcia ruchu lotniczego oferując liniom lotniczym preferencyjne warunki cenowe w zamian z rozpoczęcie operacji. Komisja Europejska (KE, Komisja) od wejścia w życie w 2014 reformy zasad pomocy publicznej dla portów i linii zwalcza dysfunkcyjne związki przy pomocy prawa pomocy publicznej. Argumentuje, że szczególnie preferencyjne warunki przyznawane przedsiębiorstwom prowadzących operacje w danym obiekcie konstytuuje korzyść nieosiągalną w normalnych warunkach rynkowych, jest bowiem możliwa tylko dzięki subsydiowaniu portu, zaburzając tym samym konkurencję i handel między państwami członkowskimi.

Tego typu sprawy zazwyczaj dotyczyły najmniejszych obiektów, często położonych w peryferyjnych regionach. Sprawa dotycząca pomocy dla portu Marseille Provence (MRS) i operujących tam linii lotniczych jest nietypowa dlatego, że dotyczy jednego z największych obiektów we Francji obsługujących ok. 8 milionów pasażerów rocznie, czyli niemającego problemów z przyciągnięciem ruchu lotniczego i osiągnięciem dodatniego wyniku finansowego. Jest to jednocześnie sprawa wpisująca się w dający się zaobserwować trend przenoszenia się tanich linii lotniczych do głównych portów lotniczych.

Pełna treść opracowania dostępna jest w

Rynek Lotniczy / Publikacje

Aby otrzymać dostęp do komentowania artykułów musisz się zalogować.